Piotr Kłapyta
Streszczenie: Artykuł omawia wyniki badań geomorfologicznych rzeźby glacjalnej w masywie Połoniny Równej (1480 m n.p.m) w Karpatach Wschodnich, będącej najdalej na północny-zachód wysuniętym masywem górskim w Karpatach ukraińskich. W badanym obszarze przedstawiono charakterystykę cyrków glacjalnych, zrekonstruowano zasięg i geometrię trzech lodowców obecnych na tym obszarze podczas maksimum ostatniego zlodowacenia (około 20 tys. lat temu) oraz obliczono wysokość ich linii równowagi bilansowej (ELA), z uwzględnieniem dodatkowego zasilania wynikającego z efektu przewiewania śniegu. Formy rzeźby glacjalnej (cyrki i moreny maksymalnego zasięgu lodowców) zachowały się w górnych odcinkach doliny Lutej, odwadniającej północny skłon badanego masywu. Podczas maksimum ostatniego zlodowacenia w masywie Połoniny Równej powstały trzy krótkie (średnio 1.3 km długości) lodowce cyrkowe, a całkowita powierzchnia zlodowacenia wynosiła jedynie 1.2 km2. Zrekonstruowana średnia wysokość linii równowagi bilansowej lodowców (ELA) w całym masywie wyniosła 1289 m n.p.m., stąd była najniżej położona w całych Karpatach.
Słowa kluczowe: zlodowacenia, rzeźba glacjalna, Połonina Równa, Karpaty Wschodnie.