Już teraz pragniemy zwrócić uwagę na zapowiadającą się niezwykle interesująco i ciekawie międzynarodową naukową konferencję slawistyczną pn. „Interdyscyplinarne badania źródłowe języka i kultury duchowej – powiązania słowacko-słowiańskie”, która odbędzie się w formie hybrydowej (na żywo i online) w Bratysławie w dn. 21-23 września 2022 r. Na konferencji zostaną wygłoszone referaty dotyczące obrazu świata duchowego, prawnego i materialnego w obszarze języków słowiańskich, badania źródeł pochodzenia, historii, religijności i kultury narodów oraz badania zabytków pisanych i ich spuścizny oraz znaczenia dla współczesności. Co prawda w programie konferencji brakuje przedstawicieli slawistyki białoruskiej czy ukraińskiej, ale za to znajdziemy związane z powyższą tematyką wystąpienia badaczy ze Słowacji – m.in. Ivany Slivkowej z Uniwersytetu Preszowskiego z referatem pt. „Język jako narodowy symbol w historycznej pamięci Białorusinów” – czy z Polski, Ewy Kocój z Uniwersytetu Jagiellońskiego – „Sacrum w materii. Religijna semiosfera dziedzictwa kulturowego słowacko-ukraińskiego pogranicza (wstępny raport z badań nad tradycjami wołoskimi)”. Oto streszczenie referatu polskiej uczonej z niewątpliwie typowo karpackiego obszaru badawczego: „Dziedzictwo kulturowe słowacko-ukraińskiego pogranicza stanowi przykład przenikania wielu kultur i tradycji religijnych. Intensywny rozwój osadnictwa związany z tzw. kolonizacją rusko-wołoską na tych terenach od XIV wieku spowodował, że zamieszkało tu kilka grup etnograficznych wyznających w większości chrześcijaństwo obrządku wschodniego. Ukształtowała się tu specyficzna duchowość, łącząca tradycje archaiczne związane z celebracją przyrody, tradycje chrześcijańskie związane z liturgicznością, kanonicznymi i apokryficznymi tekstami tego wyznania oraz specyficznym rozumieniem czasoprzestrzeni. Duchowość ta wyraziła się także poprzez kulturę materialną. W referacie tym przedstawię wstępne wyniki badań etnograficznych dotyczące wybranych przykładów sakralnego dziedzictwa kulturowego etnosów zamieszkujących pograniczne słowacko-ukraińskie, w tym miejsca kultu religijnego różnych obrządków wraz z zachowanymi w nich artefaktami (m.in. cerkwie, cmentarze, ikony, krzyże)”.
