Podczas nagłej i niespodziewanej wizyty redakcji naszego Rocznika Ludzi Karpat „Res Carpathica” w siedzibie Oficyny Wydawniczej „Rewasz” w Piastowie – mieliśmy rzadką okazję do omówienia face to face wspólnych planów wydawniczych na najbliższą przyszłość – zostaliśmy obdarowani przez zaprzyjaźnioną P.T. Redakcję „Rewasza” dwiema publikacjami, które ukazały się drukiem w tym roku. Mianowicie Bibliografią Almanachu Karpackiego „Płaj”, zawierającą zawartość tomów 1-60, wydanych w latach 1986-2021, w opracowaniu Andrzeja Wielochy (opracowanie indeksu – Paweł Luboński), jak również najnowszym tomem rocznika krajoznawczego SKPB z Warszawy, poświęconym Beskidowi Niskiemu i Pogórzom. W tym ostatnim szczególnie chcielibyśmy polecić próbę odbrązowienia złotej legendy zbójników karpackich, autorstwa Tomasza Boruckiego, pt. Sercożercy i martahuzi, a także materiał Wiesława Żyznowskiego O chyżach przemieszczonych z Koniecznej, Zdyni i Gładyszowa do Olchowca. Artykuł Żyznowskiego idealnie wpisuje się w treść wywiadu przeprowadzonego z Bolesławem Bawolakiem i Mikołajem Gabłą, pt. Czy Olchowiec faktycznie został utracony?, który ukazał się w 2. tomie naszego rocznika. Obydwie pozycje są dostępne w naszej bibliotece papierowej, a stosowne recenzje ukażą się w 3. tomie „RC'” za rok 2023.
