Krzysztof Jabłonka – urodził się w 25 lipca 1951 r. w Warszawie. Jest absolwentem Liceum pw. św. Augustyna i Uniwersytetu Warszawskiego, a także uczestnikiem seminariów prof. Andrzeja Zahorskiego, Duszpasterstwa Akademickiego przy kościele św. Krzyża oraz ruchu ekumenicznego Warszawy. Po ukończeniu studiów odbył pieszą wędrówkę po Europie i dotarł do Wspólnoty Ekumenicznej w Taizé (w Burgundii, we Francji), gdzie reprezentował Polskę i wszystkie kraje Wschodu podczas Soboru Młodych zwołanego do Taizé, w 1974 r. W latach 1975-1978 robił doktorat, jednocześnie pracował w Zakładzie Szkolno-Wychowawczym dla Dzieci Niewidomych w Laskach. W 1977 r. uczestniczył w wyprawie alpinistycznej na Monte Rosę i Matterhorn w Alpach Penińskich. Został relegowany z uniwersytetu za poparcie dla działaczy NSZZ w 1978 r. W latach 1981-1985 pracował w podziemiu. Był wykładowcą w Studium Kultury Chrześcijańskiej przy kościele św. Trójcy w Warszawie. Wykładał nieocenzurowane dzieje Polski na pielgrzymkach i w podziemiu dla środowisk robotniczych i nauczycielskich. Od 1985 r. był nauczycielem historii i wychowawcą w Szkole Podstawowej nr 5 na Bielanach. Od 1990 r. wspierał czynnie walkę Litwy o niepodległość z ramienia Klubu Miłośników Litwy. Od 1991 r. był naczelnikiem Wydziału Wschodniego Departamentu Europy Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Autorem aktów ponownego uznania niepodległości Litwy, Łotwy i Estonii. Negocjatorem i współautorem dwóch umów międzynarodowych: katyńskiej z Rosją i charkowskiej z Ukrainą „O ochronie grobów i miejsc pamięci ofiar wojny i represji totalitarnych”. Był konsulem RP w Moskwie (1993/1994), Charkowie (1997-1999), Grodnie (1999-2000). Ponownie był nauczycielem historii – w Kolegium św. Stanisława Kostki, Liceum im. Jana Pawła II w Łomiankach i Cecylii Zyberk-Plater w Warszawie. Badacz Syberii, członek Komitetu Syberyjskiego PAN, stały współpracownik Bolesława Szostakowicza, polskiego profesora z Uniwersytetu w Irkucku. Uczestnik wypraw na Kamczatkę (2006), na Jenisej i Bajkał (2007), do Buriacji (2008) i Chakasji (2009), na Ałtaj (2010) i Ural (2011). Członek „Komitetu Katyńskiego”, „Kręgu Pamięci Narodowej” oraz Fundacji Kościuszkowskiej, „Caecilianum” i „Polonia-Ruthenia”, organizującej spotkania polskich i ukraińskich nauczycieli historii oraz objazdy naukowe po Ukrainie. Członek spółdzielni Radia Wnet i redaktor jego audycji historycznych. Starosta wspólnoty ormiańsko-katolickiej, współpracownik „Armenian Foundation” w redagowaniu jej programów historycznych. Prezes Centrum Informacyjnego powołanego na stulecie Bitwy Warszawskiej i cudu nad Wisłą. Inspirator sprowadzenia do Polski dwóch chat syberyjskich polskich zesłańców z Tunki, miejsca zesłania Józefa Piłsudskiego. Autor książki Wielkie bitwy Polaków i 10 mniejszych prac historycznych [z: historia.org.pl].