Kolejna super wiadomość: Pani dr hab. Ewa Kocój została profesorem belwederskim. Nasze Stowarzyszenie poczytuje sobie za wielki zaszczyt znajomość z Panią Profesor, która na Wołoskim Panelu Dyskusyjnym w Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem (Rocznik Ludzi Karpat „Res Carpathica” brał w nim czynny udział jako partner medialny) wygłosiła wykład pn. Kultura karpackich pasterzy w czasach globalizacji.
Prof. dr hab. Ewa Kocój jest etnografką, antropolożką kulturową, psychoterapeutką. Zajmuje się zagadnieniami trudnego dziedzictwa i pamięci kulturowej oraz problematyką mniejszości narodowych, etnicznych i religijnych w krajach Europy Środkowej i Południowo-Wschodniej. Interesuje ją również religijność przeżywana na wielokulturowych pograniczach europejskich oraz relacje ludzi z artefaktami, w tym sztuką religijną i ludową (m.in. cerkwiami, ikonami, rzeźbą ludową). Była stypendystką Fundacji im. Lanckorońskich, Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, Ministerstwa Edukacji Narodowej w Rumunii i CEEPUS, laureatką wielu nagród. Autorką książek: Pamięć starych wieków. Symbolika czasu w rumuńskim kalendarzu prawosławnym; Świątynie, postacie, ikony. Malowane cerkwie i monastery Bukowiny Południowej w wyobrażeniach rumuńskich; Święci rumuńscy (wspólnie z J. Charkiewiczem), Sacrum na płótnie malowane. Zasłony wielkopostne kościoła św. Jana Chrzciciela w Orawce (wspólnie z M. Białkowską-Borczuch i L. Borczuch) oraz licznych artykułów naukowych wydanych w Polsce i za granicą. Współpracuje z polskimi społecznościami lokalnymi, realizując projekty badawcze dotyczące dziedzictwa i pamięci miejsca. Prowadzi badania ginącego dziedzictwa kulturowego małych wspólnot, tradycyjnych profesji (pasterstwo) oraz lokalnego kolekcjonerstwa w Euroregionie Karpackim. Jest również członkinią Rady Naukowej zaprzyjaźnionego z nami rumuńskiego rocznika Centrum Badań Historyczno-Teologicznych Marmaroszu, działającego pod patronatem Akademii Rumuńskiej (rum. Anuarul Centrului de Cercetări Istorico-Teologice ale Credinţelor şi Cultelor din Maramureş, sub egida Academiei Române). Ostatnio wydała w Wydawnictwie Księgarni Akademickiej w Krakowie monografię pt. Ginący świat dziedzictwa kulturowego małych wspólnot w Rumunii.
Ewa Kocój znajduje się w awangardzie polskich intelektualistów – badaczy przybliżających polskim czytelnikom rumuńskie oblicze kulturowe takim, jakim ono jest. Z jej publikacji emanuje ogromna wiedza, poparta bardzo ważnym doświadczeniem empirycznym, będącym pokłosiem kilku dekad eksploracji terenowej wielu części Rumunii. Aktywność badawcza antropolożki pozwoliła dogłębnie poznać obserwowanych ludzi, zrozumieć ich mentalność, wyjaśnić sensy, jakie nadają otaczającej ich rzeczywistości i w komunikatywny sposób podzielić się tym doświadczeniem z czytelnikami, wypełniając w istotny sposób lukę w wiedzy o tym kraju. Mamy więc oto opracowanie przekazujące niebagatelny zasób wiedzy o przeszłości i teraźniejszości społeczno-kulturowej Rumunii, przyprawione solidną dozą antropologicznej refleksji. Jednym z atutów pracy, będącym konsekwencją zastosowanej metody, jest szerokie, ponadregionalne spojrzenie na wybrane zjawiska, pozwalające osadzić je w ramach europejskich czy światowych procesów społeczno-kulturowych [z recenzji dr. hab. Eugeniusza Kłoska, prof. UWr].