Ukraina, przez Galicję do Europy

W historii Ukrainy wyraźny jest podział na wschodnią i zachodnią część kraju. Na tę linię podziału złożyło się wiele przyczyn, wśród nich notujemy wciąż żywy w Ukrainie, a w sposób szczególny uwidaczniający się w zachodniej części kraju mit Galicji. Miasta dawnej Galicji Wschodniej, na czele z takimi ośrodkami jak Lwów, Iwano-Frankiwśk i Drohobycz mocno zakorzeniły Ukrainę w europejskiej architekturze, sztuce, literaturze, nauce, ale też w kuchni i polityce. Dla Ukrainy i dla Europy, miasta te stały się rodzajem bramy, przez które w ruchu dwukierunkowym przepływają wytwory ludzkich myśli i rąk. To miejsce pełne życia i ludzi otwartych na świat. Zarazem jest to miejsce, w którym niczym płyty tektoniczne ścierają się ze sobą wpływy Wschodu i Zachodu, a także (co nieraz umyka naszej uwadze) Północy i Południa [za: Muzeum Podgórza / Muzeum Krakowa]. O również galicyjskich korzeniach europejskiej Ukrainy opowiadał w Muzeum Podgórza w Krakowie prof. dr hab. Łukasz Sroka.